नेपाल, भौगोलिक र सांस्कृतिक विविधताले भरिपूर्ण देश, चाडपर्वहरूको भूमि हो। यहाँ प्रत्येक चाडपर्वले केवल धार्मिक महत्व मात्र होइन, परम्परा, संस्कृति, र सामाजिक जीवनको गहिरो छवि पनि प्रस्तुत गर्दछ। दशैँ, तिहार, ल्होसार, माघी, इन्द्रजात्रा जस्ता पर्वहरू नेपाली समाजलाई एकताको सूत्रमा बाँध्ने महत्वपूर्ण कारक हुन्। दशैँ र तिहार नेपालीहरूको प्रमुख चाड हुन्। दशैँले असत्यमाथि सत्यको विजय र तिहारले भाइबहिनीबीचको अटूट माया प्रकट गर्छ। दशैँमा दुर्गा माताको पूजा गरिन्छ भने तिहारमा दीपावली, देउसीभैलो, र गाई तथा कुकुरहरूको पूजा गरेर प्रकृतिसँग मानवको सम्बन्धलाई बलियो बनाउने प्रयास गरिन्छ। थारु समुदायको माघी पर्व र तामाङहरूको ल्होसारले जातीय पहिचानलाई सुदृढ गर्दै आपसी सहिष्णुता र सामाजिक समरसता बढाउँछन्। नेवार समुदायको इन्द्रजात्रा र नेपाल सम्बतजस्ता चाडहरूले काठमाडौं उपत्यकाको सांस्कृतिक महत्त्व उजागर गर्छ। तर, आधुनिकतासँगै चाडपर्वको मौलिकता गुम्न थालेको देखिन्छ। प्लास्टिकका माला, तयार भोजन, र सांस्कृतिक गतिविधिमा युवाहरूको घट्दो सहभागिताले नेपाली चाडपर्वहरूमा प्रत्यक्ष प्रभाव पारिरहेको छ। परम्परागत रूपमा मनाइने चाडपर्वलाई पुनर्जागृत गर्न शिक्षा, प्रचार, र समुदायस्तरीय प्रयास आवश्यक छ। चाडपर्वहरू केवल मनाउने माध्यम मात्र होइनन्; यी हाम्रो समाजको ऐतिहासिकता, पहिचान, र साझा सभ्यताको प्रतीक हुन्। यिनलाई जगेर्ना गरेर नेपालले आफ्नो सांस्कृतिक धरोहरलाई बचाइराख्न सक्छ।
